ಇದೇ
ಕೊನೆಯ ಕವಿತೆ ಪ್ರಿಯೆ....
ಇದೆ
ಕೊನೆಯದು..
ಜೀವ
ಭಾವಗಳಾಚೆ ಸೋಲುತಿಹುದು..
ಪ್ರೀತಿ ಕಾರ್ಮುಗಿಲೇಕೊ ಕರಗುತಿಹುದು..
ದ್ವೇµÀ ಮಾರುತ ನಮ್ಮ ಸರಿಸುತಿಹುದು..
ಇದೇ
ಕೊನೆಯ ಕವಿತೆ ಪ್ರಿಯೆ....
ಇದೆ
ಕೊನೆಯದು..
ಹೇಗೆ ಬರೆಯಲೆ ಗೆಳತಿ ಮನದಾಳದ ಮಾತು
ಅಡ್ಡವಾಗಿಹುದಿಲ್ಲಿ ಯಾರದೋ ಮಾತು..
ಮನದ
ಆಮಿಶ ತುಂಬಿ ಬಂದಿಹುದಿಲ್ಲಿ
ಚಿಲುಮೆ ಎದೆಯಲಿ ನೋವು, ನಲಿವನ್ನೇ ಮರೆತು..
ಉತ್ತರವೇಸಿಗದಿರುವ ಹಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಹುದೆ..
ಉತ್ತರಿಸೆ ನೀ ಒಮ್ಮೆ ಮನದೊಳಗೇಕೂತು..
ಭಾವ
ಸತ್ತಿಹುದಿಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಬತ್ತಿಹುದಿಲ್ಲಿ
ಜಲಧಿ ಶರ ಸೇತುವೆಯೆ ಕುಸಿಯುತಿಹುದು..
ಬರೆಯಲಾರೆ ಎಂದು ಬರೆಯದಿದ್ದರೂ ಕೂಡ
ಮನದೊಳಗೇ ಹೊಸ ಕವಿತೆ ಮೂಡುತಿಹುದು..
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಶರಧಿ ದಾಟುವಾತುರದಲ್ಲಿ
ಮನದ
ಹಾಯಿಯ ದೋಣಿ ಮುಳುಗುತಿಹುದು..
ಬರೆಯಬಲ್ಲೆನೆ ಮತ್ತೆ ಹೊಸ ಕವಿತೆ ನಿನಗಾಗೆ
ಬಯಸಿದರೆ ನಿನ್ನ ಮನ ನನ್ನ ಕಡೆಗೆ..
ಭಾವ
ಹುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲಿ,ದ್ವೇµÀ ಮೆಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲಿ
ಪ್ರೀತಿ ಹರಿಯುವುದಿಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕಡೆಗೆ..
ಒಡನೆ ಬಾ ಸಂಗಾತಿ ಈ ಮನದ ಹತ್ತಿರಕೆ..
ಬಿಡಲಾರೆ ಎಂದೆಂದೂ ಭೀತಿಯೆಡೆಗೆ..
ಇರಲಾರೆ ಹೊರತಾದ ಪ್ರೀತಿಯೆಡೆಗೆ...
-ಶಿವಪ್ರಸಾದ ಭಟ್ಟ