Sunday, April 8, 2018

ರಾತ್ರಿ..



ಮುಗಿಲೇರಿ ನಿಂತಿರುಳು ಅರುಹುತಿದೆ ನಿನ್ನಿರವು
ಗೆಳತಿ, ನೀ ಸುಳಿಯದಿರು ಹಾದಿ ತಪ್ಪಿ..
ಕತ್ತಲೆಗೂ ಕರುಬಿಹುದು ತಂಪಿಲ್ಲ ರಾತ್ರಿ
ಚಂದ್ರಮನೂ ಮುತ್ತಿಡುವ ಸೆಳೆದು ಬಿಗಿದಪ್ಪಿ

ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ನಿನ್ನ ಗೆಜ್ಜೆ ಸಪ್ಪಳವಿರಲಿ
ಚುಂಬನದ ಕುರುಹಾಗಿ ನೀರವತೆ.. ಮೌನ
ಅಧರ ಕೂಡಲು ಬೇಕು ಮಧುರ ಸ್ಪರ್ಶವೂ ಬೇಕು
ಎನ್ನುತಿಹ ತಾರೆಗದೋ ನಿನ್ನದೇ ಧ್ಯಾನ

ಆಗೊಮ್ಮೆ ಕನವರಿಸು ಹೀಗೊಮ್ಮೆ ಹಂಬಲಿಸು
ಮುಗಿಯದಿರಲೀ ಇರುಳು ಮೂಡದೇ ಹಗಲು
ಹಾಲ ಬೆಳದಿಂಗಳಲೂ ನನ್ನರಸಿ ಬರುತಿರಲಿ
ನೀ ತೋಳು ಬಳಸಿರುವ ನನ್ನದೇ ನೆರಳು

ದೂರವೆಂತಿಹುದೇನೋ ದಾರಿಯೆಷ್ಟಿಹುದೇನೋ
ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ ನನ್ನದೇ ಕಾವಲಿನ ಪಾಳಿ
ಹಿಡಿದ ಬೆರಳಿನ ಸಡಿಲು ಹುರಿಗೊಳಿಸಿ ನಡೆವಾಗ
ನನ್ನೆದೆಯೊಳಗೂ ಇನ್ನು ನಿನ್ನದೇ ಚಾಳಿ

                                                      - ಶಿವಪ್ರಸಾದ ಭಟ್ಟ

No comments:

Post a Comment

ಮೊದಲ ಪ್ರೀತಿ..

  ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೇನು .. ಅರ್ಥವಾಗದ ವಿಷಯವೊಂದಿದ್ದರೆ ಆ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅದೊಂದೇ.. ಜೀವನ ಎಂದರೇನೆಂದೇ ಅರ್ಥವಾಗದ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಯಾರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾದೀತು? ಹರೆಯದ ಹೊಂ...